De EGCT vrouwen

De afgelopen week hadden de vrouwen vanuit de 4 EGCT kerken in Atakpame, samen een programma gemaakt. Elkaar bemoedigen, samen bidden, samen erop uit om in de wijk van Doulassame te evangeliseren... Afgelopen zondag middag was de afsluiting, met samen zingen, een lezing en samen eten. 

Wat heb ik een bewondering voor deze vrouwen! Veel van hen werken keihard mee om, samen met hun man, eten op tafel te hebben voor hun gezin. In Togo is dit, voor heel veel gezinnen, geen vanszelfsprekendheid. In de praktijk hoeft er maar iets te gebeuren...een ziekte, een tegenvaller...of er is geld nood. Een relatief groot gedeelte van de vrouwen is ook getrouwd met mannen die geen christen zijn. Sommigen worden ronduit tegen gewerkt wat betreft hun kerkgaan of in dat wat ze hun kinderen proberen mee te geven vanuit de Bijbel.

Gelukkig hebben deze vrouwen elkaar! Ik heb me de afgelopen jaren vaak verbaasd hoe deze vrouwen altijd voor elkaar klaarstaan, elkaar helpen bij ziekte, bidden voor elkaar er elkaar tot steun zijn! Ik mocht ditzelf overigens ook ervaren. Ik kan me nog goed herinneren hoe de vrouwen uit onze gemeente, zich organiseerden voor ons gezin, na de geboorte van Neline. (en later ook bij Niek) Als je geen wasmachine hebt dan bezorgd zo'n kleintje veel was....Gedurende 3 maanden kwamen drie keer per week twee vrouwen om me te helpen met de was en het eten koken!

Voor afgelopen zondag middag was ik gevraagd de lezing te geven. Samen hebben we nagedacht over hoe we als vrouwen onze mannen onderdanig zijn. Niet een teken van minder waardig zijn, maar een gelovige acceptatie van het feit dat God de man aan het hoofd van het gezin plaatste. Bidden jullie mee dat deze vrouwen Gods wijsheid, genade, kracht en sterkte mogen ontvangen om het Licht van het Evangelie te mogen schijnen binnen hun huisgezinnen?