Ons belangrijkste 'zendingsveld'
16 mei Alle ouders die dit lezen, zullen dit herkennen: het verlangen dat onze Heere Jezus Christus óók de persoonlijk Heere en Zaligmaker van onze kinderen zal zijn! Dat hun levens vrucht zullen dragen tot Zijn eer! Iedereen weet ook dat dit niet automatisch het geval zal zijn. In dit stukje hoop ik wat te delen over hoe wij, hier in Togo, invulling proberen te geven aan de geloofsopvoeding.
Voorop moet ik natuurlijk beginnen met de noodzaak dat Neline en Niek....nu ze nog jong zijn, allereerst van onze geestelijke vruchten moeten kunnen eten! Daar vragen we jullie gebed dan ook in de eerste plaats voor! Dat wij hen iedere dag door alles wat we doen en zeggen en door al onze gewoontes heen hen, uit genade, mogen communiceren: dat wijzelf de Heere Jezus lief hebben met heel ons hart, met heel ons verstand en met alle kracht!
Neline en Niek gaan niet naar catechesatie en zondagsschool is in de praktijk vaak lastig omdat dit in onze gemeente gegeven wordt in het Ewe. (En de ervaring is dat de lessen niet vaak volledig in het Frans vertaald worden als Neline en Niek erheen gaan). De goede Nederlandse gewoonte om samen de Bijbel te lezen na iedere maaltijd is ook iets wat hier in ons half Togolese gezin niet werkt! Wij hebben door veel uiteenlopende redenen, in de praktijk, vrijwel nooit een maaltijd met z'n allen tegelijkertijd als gezin.
Wat doen we dan wel om hier in het gezin de Bijbel centraal te stellen in alles wat we doen??
In de eerste plaats lezen we allemaal 's ochtend voor onszelf uit de Bijbel. We werken eraan dat ook voor Neline en Niek dit een niet ter discussie stelbare gewoonte wordt! We hebben er voor hen een dagboekje bij met Bijbelgedeelten en uitleg. Maar wat dit voor ons lastig maakt in de praktijk is dat ze 's ochtends al om 7 uur naar school moeten.
Iedere avond lezen we de Bijbel samen....vaak op buiten op het terras en hier nemen we de tijd voor! Als Alexandre thuis is, uiteraard met z'n vieren, maar aangezien Alex minstens 5 avonden in de week niet thuis is, zijn we vaak met z'n drieen .We bidden eerst dat de Heere ons helpt bij het concentreren (zeer noodzakelijk ;-) en vragen om de hulp van zijn Geest! Het laatste wat we willen, is dat het christelijke geloof als een soort 'christelijke saus' een laagje aanbrengt over hun levens en wat hen, voor het oog van de buitenwereld nette christelijke kinderen doet zijn! Nee! De kracht van het Evangelie moet hen van binnenuit transformeren....en tussen ons totale onvermogen om dat te bewerkstelligen en Gods trouwe Rotsvaste Verbonds beloften plaats God: GEBED! Dit is dus geen bijgeloof of superstitie maar pure noodzaak: vóórdat we de Bijbel lezen bidden we om de hulp en de kracht van de Heilie Geest
Daarna leren we de eerste 5 minuten Bijbel verzen of gedeelten uit ons hoofd. Mijn motivatie hiervoor kwam door deze video....en ik moet zeggen dat door dit gewoon iedere dag 5 minuten te doen ze inmiddels veel Bijbelverzen en -gedeelten uit hun hoofd kennen. Daarna lezen we met elkaar door Bijbel boeken heen.
Uiteraard zijn we dankbaar dat we, naast wat we hier thuis mogen meegeven, we ook als gezin deel uit mogen maken van de Agbonou gemeente. In een volgend stukje meer hierover.
